In juni van dit jaar schreef ik een feestelijk blog want het is een jubileumjaar voor Handig Goed. Het jaar is alleen niet zo feestelijk en zorgeloos verlopen zoals ik had verwacht. ‘Life is what happens while making plans’ oftewel het leven voltrekt zich terwijl je plannen maakt.
En in het leven zorg je voor elkaar. Ik heb al eerder zorgtaken gehad voor mensen die er nu niet meer zijn en weet wat het is en ben blij dat ik dat voor hen heb kunnen doen. En ook in dit jaar werd er een beroep op mij gedaan om een bepaalde vorm van zorg te verlenen. Wat ik dus graag en met liefde doe. Ook als dat betekend dat ik andere dingen wat minder aandacht kan geven. Zoals Handig Goed en het 10 jarig bestaan van de webwinkel. Nou jammer dan.
Min of meer minder en meer
Tja je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk en in zo’n geval doe je hier wat minder en daar wat meer. Dus wat minder Handig Goed en wat meer zorg voor een medemens.
Dat heeft voor een webwinkel wel consequenties aangezien het voor mij normaliter gewoon een fulltime baan is. Er waren dus veel minder blogs, minder nieuwbrieven, minder dagen per week open, minder vaak naar de post en ook minder markten. Soms kan het gewoon min of meer minder, dat geldt hier dus ook.
Aan de andere kant heb ik ook méér gedaan. Meer aan mijn medemens gedacht, meer waardering gevonden voor het fenomeen gezondheid, meer plezier kunnen putten uit simpele dingen en meer bewust geworden van de noodzaak voor elkaar te zorgen. Want we zijn op elkaar aangewezen, altijd.
Zorgen is ook beschaving
Ik las eens een interview met een paleontholoog of in elk geval een wetenschapper die zich met de prehistorie bezighoudt en aan haar werd de vraag gesteld wat zij zag als het eerste teken van beschaving in de geschiedenis. Het was niet het maken van het vuur, de vuistbijl of het wiel. Nee, zij antwoordde dat er prehistorische resten waren gevonden van een mens wiens been gebroken was geweest en weer genezen en daarna nog lang geleefd had. Dit was voor haar het bewijs van beschaving, want deze mens met gebroken been was verzorgd, gevoed, warm gehouden tijdens het genezingsproces.
Mooi gezien. En een mooie waarschuwing. Zorgen is een vorm van beschaving. Ook in een moderne samenleving. Geef partijen die te veel bezuinigen op zorg dus niet te veel ruimte. Actueel puntje om bij stil te staan. Want de vergrijzing in onze eigen samenleving is voorlopig nog niet van de baan. Er zullen de komende decennia nog veel mensen afhankelijk zijn van zorg, jij en ik inbegrepen. En dat terwijl deze mensen ouder worden, minder kinderen hebben en de kinderen die ze wel hebben hebben minder tijd want er moet een hypotheek of hoge huur opgebracht worden. Tegelijkertijd wordt de instroom van mensen van elders die dat werk goed zouden kunnen doen gestopt. Er komen dus meer mensen die zorg nodig hebben en minder mensen die de zorg kunnen geven.
Maar maak je geen zorgen over zorgen
Maak je helemaal geen zorgen want dat is helemaal niet goed voor een mens. En waarom zou je ook? Zorgen maken is iets wat in je hoofd gebeurd en heeft nergens invloed op. Er is nog nooit een oorlog gestopt omdat mensen zich er zorgen over maakten. Andere problemen ook niet. Zorgen blijven in je hoofd rondspoken, houden je uit de slaap en leiden helemaal tot niets positiefs. Je kunt er zelfs ziek van worden of depressief. Denk nou niet dat ik het niet ken! Want ook ik stink er natuurlijk in. Maar je kunt er van op aan dat ik mezelf even stevig toespreek als ik merk dat ik me weer zorgen ga lopen maken. Ophouden en iets wezenlijks doen!
Geen zorgen voor de dag van morgen
Maar maak wel plannen. Zeker voor je oude dag. Want de verzorgingsstaat zoals we die de laatste 50 jaar hebben gekend is aan het verdwijnen. Is dat erg? Dat weet ik niet. Maar wat wel altijd nodig zal blijven is zorg voor elkaar. Het is in elk geval zinvol om niet overvallen te worden als je opeens zelf oud bent en zorg nodig gaat hebben. Op deze website vind je veel waardevolle informatie om er over na te gaan denken. En je voor te bereiden op de toekomst.
Dat scheelt een hoop zorgen maken.
